Zakres występowania kołatka upartego
Kołatek uparty (Anobium pertinax) to groźny szkodnik drewna, który występuje na terenie całej Polski oraz Europy. Kołatek uparty żeruje praktycznie w każdym gatunku drewna, preferuje jednak gatunki iglaste. Kołatek uparty zasiedla drewno zawilgocone, a drewna poniżej 20% wilgotności w ogóle nie zasiedla.
Rozwój szkodnika
Dorosłe kołatki rozmnażają się w miesiącach ciepłych. Loty kołatków trwają od końca kwietnia do końca czerwca. Samica kołatka składa jaja zazwyczaj w zagrzybione szpary i pęknięcia w drewnie lub stare żerowiska zazwyczaj w legarach, piwnicach, podłogach. Wyrośnięte larwy drążą kanały o szerokości do 3 mm. Przepoczwarzenie larw następuje latem i jesienią, a chrząszcze dorosłe zimują w drewnie do wiosny. Dorosły Kołatek uparty owad jest czarnobrunatnym chrząszczem o długości ciała od 4 do 4,5 mm, krótko i skąpo owłosionym.
Kołatek uparty zwalczanie
Obecność kołatka stwierdzić można po okrągłych otworach w drewnie oraz pojawiającej się mączce drzewnej a także charakterystycznych odgłosach kołatania. Kołatek domowy jest szczególnie niebezpieczny dla zawilgoconych i zagrzybionych elementów konstrukcyjnych, legarów i podłóg. Gatunek ten zasiedla drewno przez wiele pokoleń aż do zupełnego zniszczenia materiału.
Podstawowe metody zwalczania Kołatka upartego to w przypadku budowli fumigacja inaczej gazowanie budowli, domu, dachu, budynku czy też wyposażenia drewnianego oraz w niektórych przypadkach zastosowanie metody Xilix Gel lub nowoczesnej technologi Veloxy. Dobór najlepszej metody poprzedzony jest analizą wykonanej przez techników Drevpol po dokonanej wizji obiektu.
